31;p

Nie zastanawiając się ani chwili dłużej, od razu wsiadłem w samochód i odjechał. Z a plecami usłyszałem tylko krzyki Iwona .Nie zwracałem na to uwagi. W tamty momencie liczyła się tylko i wyłącznie Kasia  i to żeby ją ocalać.
W jednej chwili wyciągnąłem telefon z kieszeni i zadzwoniłem do Michała . Odebrał po paru sygnałach.
- Siema Igła  co tam ? –przywitał się radośnie Kubiak.
- Siema Paweł porwał Kaśkę i ją więzi , chce zgwałcić musisz jej pomóc ja już jestem w drodze!
-Ale ?! Jak to?! Gdzie ?!
-Mówiła , że w jakimś domku na obrzeżach tam w lesie.
- Wiem gdzie to jest.
-To jedź!
- Już!

*** 
Boże co ten idiota wyprawia ! Od razu wsiadłem  i pojechałem w miejsce ,które wskazał mi Igłą. Po drodze zadzwoniłem jeszcze na Policję.
Zaparkowałem na drodze ,by się nie zorientował.  Z domku słychać było jakieś wrzaski , dość wyraźne Kaśki:
-Puszczaj to boli !
Moje dłonie od razu zamknęły się w pięść , a mięśnie naprężyły. Szedłem powoli. W końcu nie wytrzymałem i wpadłem do tej chatki. Paweł ciągnął Kaśkę za włosy i wyzywał. W jednym momencie rzuciłem się na niego odciągając go od niej. Miałem przewagę byłem silniejszy i większy . Po chwili przyjechała policja .
- No i po co to panu było ukrywać się- powiedział funkcjonariusz do Pawła
- Jak to ukrywać ? – zapytałem.
- Pan Paweł uciekł ze szpitala psychiatrycznego.
-Że co ?! – wrzasnąłem.
- Tak nie kontroluje się ! Głównie nie może poradzić sobie z kobietami , no i właśnie dlatego tam wylądował. To proszę przyjść jutro na komisariat złożyć zeznania 
-Na pewno nie potrzebuje pani pomocy lekarza?
-Nie .- odpowiedziała drżącym głosem . 
- Dobranoc w takim razie.
-Dobranoc.
Okryłem ją swoją bluzą i mocno przytuliłem .  W tej samej chwili do domku wpadł zadyszany Igła.
-Boziu! Kasiu nic ci nie jest !?
Pokręciła głową na nie.
-Tak się martwiłem.
-Dziękuję – wyszeptała i mocno mnie przytuliła oraz Krzyśka.
W tej samej chwili zadzwonił jego telefon . 
 - Iwona – skrzywił się widząc kto dzwoni ,ale odebrał.
Ona zaczęła na niego wrzeszczeć , on w końcu nie wytrzymał i powiedział swoje.
- Dość! Teraz ja mówię ty słuchasz! Mogę się z tobą rozwieść ,ale zapamiętaj Kaśki nigdy nie zostawię i głupi byłem ,że to powiedziałem.!  To jest moja rodzina ! Jeżeli jej nie akceptujesz to możemy się pożegnać raz na zawsze !- wrzasnął i się rozłączył.
Kasia odsunęła się ode mnie i mocno przytuliła Igłę.
-Jesteś dla mnie najważniejsza !- powiedział i pocałował w skroń.- Wybaczysz mi ?
- Tak , nie mogłabym inaczej braciszku –uśmiechnęła się pomimo tego co się stało. Wiedziała ,że dzięki temu odzyskała go . 
Wróciliśmy do domu. Umyliśmy się ,zjedliśmy i poszliśmy spać. Kasia z Igłą zasnęli w siebie wtuleni. 
 Rano poszliśmy złożyć zeznania na komendzie. Już w trochę lepszych humorach wróciliśmy do mieszkania. Nie wiedziałem czemu ona to tak nawet łagodnie zniosła ,gorzej było jak się pokłóciła z Krzyśkiem.
 - Ciebie to nie boli ? Nie przeżywasz tego tak , czemu ?- zapytałem.
- Takie rzeczy bolą ,ale nigdy mnie nie złamią – oczy jej się zaszkliły.
- Ciii. Nie warto- pogłaskał ją po głowie Ignaczak . 
Resztę dnia spędziliśmy  w swoim towarzystwie. Ja wzięłam parę dni wolnego , oczywiście musiałam wszystko wyjaśnić trenerowi. Zmęczona odpłynęłam.




I jak wam się podoba 31? ;D  Rozdział dedykuję Agnieszce :D
Tak jak obiecałam jest i wierszyk :D
Siedzi misiu na podusi, czyta Bloga, bo tak musi. Nie ma wyjścia biedak mały, bo dziś spamki ją dorwały.

 Taki bez sensu ,ale jest xd Do następnego .;p Pozdrawiam ;p
~Komentujesz= Motywujesz ;p